นิทานอีสปเรื่องงูกับตะไบเหล็ก และเรื่องหมาป่ากับฝูงแกะ

เรื่องที่ 31 งูกับตะไบเหล็ก

นานมาแล้ว ยังมีงูตัวหนึ่งคลานเข้าไปในโรงตีเหล็กของช่างเหล็ก พบตะไบเหล็กวางเอาไว้ มันนึกว่าเป็นอาหารก็ตรงเข้าเลียตะไบเหล็กอย่างสงสัย แต่ไม่ว่ามันจะเลียตะไบเหล็กเท่าใดก็ตาม เลือดจากลิ้นของมันก็ไหลออกมามากเท่านั้น งูจึงคิดว่าเลือดที่ออกมาเป็นของตะไบเหล็ก มันก็ยิ่งกลืนเลือดนั้นเข้าไปอย่างไม่คิดชีวิต จนในที่สุด มันก็อ้าปากคิดจะกินตะไบเหล็กลงไป แต่ความแข็งของเนื้อเหล็กทำให้มันเคี้ยวเข้าไปไม่ได้ ไม่ช้า มันก็เลิกล้มความตั้งใจที่จะกินตะไบเหล็ก และเลื้อยออกไปจากโรงตีเหล็กอย่างผิดหวัง

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: ไม่เป็นประโยชน์อันใดเลยที่เราจะพยายามต่อสู้กับผู้ที่เข้มแข็งกว่าเรา รังแต่จะนำความพ่ายแพ้เจ็บปวดมาสู่ตนเท่านั้น

เรื่องที่ 32 หมาป่ากับฝูงแกะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว แกะมีความเข้มแข็งและสามารถต่อสู้กับพวกหมาป่าได้ เพราะมีสุนัขคอยให้ความช่วยเหลืออยู่เสมอ หลังจากที่เป็นศัตรูอยู่กับฝูงแกะมาเป็นเวลานาน ในที่สุด หมาป่าก็คิดอุบายที่จะกินแกะให้ได้ จึงได้ส่งตัวแทนมาพบกับฝูงแกะเพื่อทำสัญญาสงบศึก และเพื่อเป็นการประกันต่อความปลอดภัยของทั้งสองฝ่าย จึงได้มีการแลกเปลี่ยนตัวประกันขึ้น โดยหมาป่าขอตัวสุนัขเฝ้าแกะเอาไว้เป็นตัวประกัน แล้วให้ลูกหมาป่าของตนกับฝ่ายแกะไป ในขณะที่กำลังทำความตกลงแลกเปลี่ยนกันอยู่นั้น ลูกหมาป่าก็ร้องขึ้นมาอย่างเจ็บปวด หมาป่าจึงแสร้งทำเป็นโกรธแค้นและหาว่าฝูงแกะเล่นไม่ซื่อต่อตน มันตะโกนออกมาดังๆว่า

"พวกแกทรยศต่อข้า เจ้าผิดคำสัญญาที่ให้ไว้ พวกเจ้าทำร้ายลูกหมาป่าที่ข้าให้เป็นตัวประกันเชียวรึนี่!"

ว่าแล้ว ฝูงหมาป่าก็ตรงรี่เข้ากัดกินฝูงแกะ ซึ่งไม่มีสุนัขเฝ้าแกะคอยปกป้องอยู่ ไม่ช้า ฝูงแกะก็ตกเป็นอาหารอันโอชะของพวกหมาป่าจนหมดสิ้น

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: อย่าทำข้อตกลงใดๆกับคนพาล มีแต่จะเสียเปรียบได้ในที่สุด

หนังสือเรื่อง 100 นิทานอีสป(ราคา 5 บาท) อยู่ในหมวด หนังสือชุดวรรณกรรมอมตะสำหรับนักอ่านรุ่นเยาว์ จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์เม็ดทราย แปลและเรียบเรียงโดย สุคนธ์ แคแสด เป็นหนังสือที่มีสภาพขาดเป็นส่วนๆเนื่องจากอายุก็ไม่น้อยแล้ว ผมจึงได้ทำการพิมพ์เก็บเอาไว้ ก่อนที่บางส่วนจะสูญหายไปมากกว่านี้ และน่าจะเป็นประโยชน์กับบุคคลอื่น โดยผมไม่มีเจตนาที่จะเผยแพร่เพื่อการค้า