นิทานอีสปเรื่องเด็กเลี้ยงแกะ และเรื่องนกอินทรีย์กับอีกา

เรื่องที่ 43 เด็กเลี้ยงแกะ

มีเด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่ง ชอบปั้นน้ำเป็นตัว โกหกชาวบ้านอยู่เนืองๆด้วยความสนุกสนานเสมอว่า "หมาป่ามาแล้ว! หมาป่ามาแล้ว!" เมื่อชาวบ้านวิ่งมาดูด้วยความตกใจ เด็กเลี้ยงแกะก็จะหัวเราะชอบใจเป็นที่สนุกสนาน จนกระทั่งวันหนึ่ง หมาป่าก็มากินแกะที่เขาเลี้ยงไว้จริงๆ เด็กเลี้ยงแกะเห็นดังนั้นก็ร้องขอความช่วยเหลือว่า

"หมาป่ามาแล้ว! หมาป่ามากินแกะหมดแล้ว!" แต่ไม่ว่า เด็กเลี้ยงแกะจะร้องขอความช่วยเหลือเท่าใดก็ตาม ก็หามีชาวบ้านคนใดเข้ามาช่วยเหลือไม่ ด้วยคิดว่าเป็นเพียงเรื่องโกหกของเจ้าเด็กเลี้ยงแกะเท่านั้น ไม่นาน หมาป่าก็กินแกะของเขาจนหมด

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: ผู้ที่มักโกหกผู้อื่นย่อมไม่ได้รับความเชื่อถือ ผู้ที่หัวเราะเยาะในความปรารถนาดีของผู้อื่น จะไม่ได้รับความช่วยเหลือในยามคับขันเลย

เรื่องที่ 44 นกอินทรีย์กับอีกา

มีนกอินทรีอยู่ตัวหนึ่ง คอยจ้องตะปบลูกแกะอยู่บนยอดโขดหินสูง เมื่อสบโอกาสเหมาะ มันก็โผนร่างลงมาโฉบเอาลูกแกะไปด้วยอุ้งเล็บอันแข็งแกร่ง แล้วบินกลับสู่รังของมันบนยอดผาสูง อีกาซึ่งอยู่บริเวณนั้น เห็นการกระทำของนกอินทรีโดยตลอด ก็คิดจะเอาอย่างนกอินทรีบ้าง มันบินถลาตรงไปยังลูกแกะที่กินหญ้าอยู่ หมายตะปบอุ้งเล็บพาลูกแกะบินขึ้น แต่อุ้งเล็บของมันจิกแน่นเข้าไปในเนื้อของลูกแกะ ถึงมันจะพยายามแกะออกมาเท่าใดก็ไม่สามารถทำได้ เมื่อคนเลี้ยงแกะกลับมาถึงพร้อมกับลูกชาย อีกาก็ยังคงติดอยู่บนหลังของลูกแกะอย่างเดิม

"โอ้โฮ!..." คนเลี้ยงแกะพูด "นี่มันนกอะไรกันรึ?"

"พ่อ ที่ข้าเห็นอยู่เมื่อครู่นี้ล่ะนะ..." ลูกชายผู้ซึ่งเห็นเหตุการณ์โดยตลอดกล่าวขึ้น "มันแสดงท่าราวกับว่ามันเป็นอย่างนกอินทรี แต่ตอนนี้ข้าว่า มันคงเข้าใจแล้วว่า มันเป็นได้เพียงอีกาเท่านั้นแหละ"

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: คนโง่เขลามักคิดทำในสิ่งที่เกินความสามารถของตน ส่วนคนฉลาดรู้ว่า จะใช้ความสามารถที่มีอยู่ของตนให้เกิดประโยชน์ขึ้นได้เช่นไร

หนังสือเรื่อง 100 นิทานอีสป(ราคา 5 บาท) อยู่ในหมวด หนังสือชุดวรรณกรรมอมตะสำหรับนักอ่านรุ่นเยาว์ จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์เม็ดทราย แปลและเรียบเรียงโดย สุคนธ์ แคแสด เป็นหนังสือที่มีสภาพขาดเป็นส่วนๆเนื่องจากอายุก็ไม่น้อยแล้ว ผมจึงได้ทำการพิมพ์เก็บเอาไว้ ก่อนที่บางส่วนจะสูญหายไปมากกว่านี้ และน่าจะเป็นประโยชน์กับบุคคลอื่น โดยผมไม่มีเจตนาที่จะเผยแพร่เพื่อการค้า