นิทานอีสปเรื่องสุนัขจิ้งจอกกับพุ่มไม้หนาม และเรื่องเหยี่ยว กบ และหนูนา

เรื่องที่ 53 สุนัขจิ้งจอกกับพุ่มไม้หนาม

มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่ง วิ่งหนีการตามล่าของนายพรานเข้าไปอยู่ในพุ่มไม้หนาม แต่ก็ได้รับความเจ็บปวดจากหนามอันแหลมคมเป็นที่ทรมานยิ่งนัก มันพยายามดิ้นรนอยู่นานกว่าที่จะดึงร่างออกมาจากพุ่มไม้หนามนั้นได้ มันนั่งลงเลียแผลที่อุ้งเท้า แล้วหันไปพูดกับพุ่มไม้หนามอย่างขมขื่นใจว่า

"ข้ามาที่นี่ เพื่อหวังจะได้รับความช่วยเหลือจากท่าน แต่สิ่งที่ข้าได้รับกลับพบกับความเจ็บปวดมากขึ้นไปอีก"

"เจ้าควรจะได้รับเช่นนั้นหรอก" พุ่มไม้หนามกล่าว "ข้าว่า เจ้าไม่ควรเข้ามาขอความช่วยเหลือจากข้า ผู้ซึ่งเป็นศัตรูกับทุกคนเช่นนี้ เพราะไม่ว่าใครก็ตามที่เข้ามาพบกับข้า ก็ต่างได้รับเคราะห์กรรม ดังที่เจ้าประสบอยู่ด้วยกันทุกคน"

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: ไม่เป็นการฉลาดเลยที่จะไปขอความช่วยเหลือกับผู้ที่มีสันดานเป็นคนพาลอยู่แล้ว

เรื่องที่ 54 เหยี่ยว กบ และหนูนา

หนูกับกบเป็นศัตรูกันอยู่เพราะต่างฝ่ายต่างหวังที่จะครอบครองความเป็นใหญ่เหนือทุ่งนา จนกระทั่งวันหนึ่งทั้งสองต่างตกลงใจที่จะใช้ดาบเข้าประหัตประหารกัน ขณะที่มันทั้งสองกำลังทำการต่อสู้กันอยู่อย่างดุเดือดนั่นเอง นกเหยี่ยวที่บินผ่านทางมาพบเห็นเข้า ก็โฉบเอาร่างของสัตว์ทั้งสองไปกิน ในที่สุด สัตว์ทั้งสองก็จบชีวิตลงเพราะความโง่เขลาโดยแท้

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: คนโง่เขลามักโต้เถียงกันในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง ผลสุดท้าย คนที่ชาญฉลาดและเจ้าเล่ห์กว่าก็มาเอาผลประโยชน์ไปโดยสิ้น

หนังสือเรื่อง 100 นิทานอีสป(ราคา 5 บาท) อยู่ในหมวด หนังสือชุดวรรณกรรมอมตะสำหรับนักอ่านรุ่นเยาว์ จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์เม็ดทราย แปลและเรียบเรียงโดย สุคนธ์ แคแสด เป็นหนังสือที่มีสภาพขาดเป็นส่วนๆเนื่องจากอายุก็ไม่น้อยแล้ว ผมจึงได้ทำการพิมพ์เก็บเอาไว้ ก่อนที่บางส่วนจะสูญหายไปมากกว่านี้ และน่าจะเป็นประโยชน์กับบุคคลอื่น โดยผมไม่มีเจตนาที่จะเผยแพร่เพื่อการค้า