นิทานอีสปเรื่องปลาน้อยกับคนตกปลา และเรื่องวัวกับแพะ

เรื่องที่ 75 ปลาน้อยกับคนตกปลา

คนตกปลาตกปลาได้ตัวหนึ่ง เขาปลดมันออกมาจากเบ็ดและเกือบที่จะใส่มันลงไปในข้องของเขาอยู่แล้ว ปลาตัวนั้นก็เอ่ยร้องขอชีวิตขึ้นมาว่า

"ได้โปรดเถิด ท่านผู้ใจบุญ ขอให้ปล่อยข้าลงสู่แม่น้ำตามเดิมด้วยเถิด!"

"อะไรนะ!" คนตกปลาพูด "เจ้าจะให้ข้ากระทำสิ่งที่โง่เขลาอย่างนั้นน่ะรึ? เพื่ออะไรกันล่ะ? "

"ก็เพราะว่า ตัวของข้ายังเล็กอยู่ เปล่าประโยชน์ที่ท่านจะนำข้าไปเป็นอาหารในยามนั้ ถ้าท่านปล่อยข้าลงไปในแม่น้ำ ไม่ช้าข้าก็จะเติบโตขึ้น ภายในหนึ่งปี เมื่อท่านจับข้าในตอนนั้นแล้วละก็ ท่านก็จะได้ร่างงามๆของข้าเลยทีเดียวละ"

"ก็อาจจะเป็นจริงอย่างที่เจ้าว่า" คนตกปลาพูด "แต่ข้ามั่นใจที่จะจับเจ้าในขณะที่ยังมีโอกาสมากกว่าจะปล่อยเจ้าไปและหาโอกาสที่จับเจ้ายากขึ้นไปอีก"

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: อย่าหวังน้ำบ่อหน้า ได้ในสิ่งที่มีอยู่ในปัจจุบัน ดีกว่าที่จะคาดหมายเอาในสิ่งที่ไม่แน่นอนในภายหน้า

เรื่องที่ 76 วัวกับแพะ

มีวัวอยู่ตัวหนึ่ง หนีการล่าของราชสีห์ไปจนถึงหน้าถ้ำของแพะ หวังที่จะหลบซ่อนตัว แต่ร่างของแพะก็เข้ามาขวางเอาไว้ที่หน้าถ้ำ พร้อมกับขู่ไม่ให้มันเข้าไปได้ วัวเห็นดังนั้นก็ไม่คิดต่อสู้กับแพะด้วย เพราะราชสีห์ติดตามมาใกล้ทุกขณะ ก่อนจากมันก็พูดกับแพะอย่างขมขื่นว่า

"เจ้าควรจะรู้นะว่า ที่ข้าจากที่นี่ไปไม่ใช่เพราะหวาดเกรงในตัวเจ้าแต่ประการใด ถ้าไม่เป็นเพราะข้าถูกราชสีห์ติดตามอยู่ละก็ ข้าจะสั่งสอนให้เจ้ารู้เสียบ้าง"

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: เมื่อเราเผชิญศัตรูร้าย ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะโต้เถียงอยู่กับคนพาลทั่วๆไป ขณะที่ศัตรูคอยเฝ้าปองร้ายอยู่ เพราะรังแต่จะเสียเปรียบ

หนังสือเรื่อง 100 นิทานอีสป(ราคา 5 บาท) อยู่ในหมวด หนังสือชุดวรรณกรรมอมตะสำหรับนักอ่านรุ่นเยาว์ จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์เม็ดทราย แปลและเรียบเรียงโดย สุคนธ์ แคแสด เป็นหนังสือที่มีสภาพขาดเป็นส่วนๆเนื่องจากอายุก็ไม่น้อยแล้ว ผมจึงได้ทำการพิมพ์เก็บเอาไว้ ก่อนที่บางส่วนจะสูญหายไปมากกว่านี้ และน่าจะเป็นประโยชน์กับบุคคลอื่น โดยผมไม่มีเจตนาที่จะเผยแพร่เพื่อการค้า