นิทานอีสปเรื่องลากับดอกธิสเทิ้ล และเรื่องราชสีห์กับหมาป่า

เรื่องที่ 99 ลากับดอกธิสเทิ้ล

ลาตัวหนึ่ง บรรทุกข้าวของมามากมายอยู่บนหลังของมัน ของทั้งหมดเป็นของที่นายของมันจัดซื้อเอาไว้สำหรับงานเลี้ยงครั้งใหญ่ที่บ้าน

ระหว่างทางขณะที่เดินกลับบ้าน มันก็พบกับต้นธิสเทิ้ลขึ้นอยู่อย่างมากมาย จึงหยุดกินต้นธิสเทิ้ลเข้าไปอย่างหิวโหย ขณะเคี้ยวอยู่นั้น มันก็นึกว่า

"เมื่อข้ากลับบ้าน ของที่บรรทุกอยู่บนหลังของข้าทั้งหมดนี้ ก็จะถูกนำไปเลี้ยงให้กับแขกเหรื่อในงานของนายข้า และพวกเขาเหล่านั้นก็คงคิดว่า มันช่างเป็นลาภปากขนานใหญ่ของพวกเขาเลยทีเดียว แต่สำหรับข้าเองแล้ว กอต้นธิสเทิ้ลที่มีหนามแหลมมากมายเช่นนี้ ช่างโอชะและมีค่ามากกว่าเนื้อทั้งหลายที่พวกเขากินกันอยู่มากมายนัก"

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: คนสันโดษและมักน้อย มักประสบสุขกับชีวิตได้อย่างง่ายดาย

เรื่องที่ 100 ราชสีห์กับหมาป่า

หมาป่าตัวหนึ่งออกล่าลูกแกะมาได้ พยายามที่จะนำกลับไปยังรังของมัน โชคร้ายที่มันไปพบกับราชสีห์อดโซเข้าตัวหนึ่งระหว่างทาง

ราชสีห์ก็ตรงเข้าแย่งลูกแกะนั้นไปทันที สร้างความขุ่นเคืองให้กับหมาป่าเป็นอันมาก มันพูดกับราชสีห์ขึ้นว่า

"ท่านไม่ละอายใจบ้างหรืออย่างไร ที่ทำตัวเป็นประหนึ่งโจรร้าย เข้าแย่งอาหารของข้าต่อหน้าต่อตาบนถนนเช่นนี้?"

ราชสีห์ได้ฟังดังนั้นก็หัวเราะ แล้วตอบว่า

"ข้านะรึ? ที่เจ้าประนามว่าเป็นไอ้โจรร้าย ฮ่ะ...ฮ่ะ..." ราชสีห์พูด "ก็แล้วสิ่งที่เจ้ากระทำมาเล่า เรียกว่าความสุจริตดอกรึ? ข้าไม่เชื่อหรอกว่า เจ้าคนเลี้ยงแกะจะคิดว่าเจ้าเป็นผู้บริสุทธิ์ไปได้ กับการที่เจ้าขโมยเอาลูกแกะของเขามาเช่นนี้ได้!"

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า: คนที่ทุจริต ยากจะหาความยุติธรรมจากผู้อื่นได้

หนังสือเรื่อง 100 นิทานอีสป(ราคา 5 บาท) อยู่ในหมวด หนังสือชุดวรรณกรรมอมตะสำหรับนักอ่านรุ่นเยาว์ จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์เม็ดทราย แปลและเรียบเรียงโดย สุคนธ์ แคแสด เป็นหนังสือที่มีสภาพขาดเป็นส่วนๆเนื่องจากอายุก็ไม่น้อยแล้ว ผมจึงได้ทำการพิมพ์เก็บเอาไว้ ก่อนที่บางส่วนจะสูญหายไปมากกว่านี้ และน่าจะเป็นประโยชน์กับบุคคลอื่น โดยผมไม่มีเจตนาที่จะเผยแพร่เพื่อการค้า