อัลเฟรด โนเบล(Alfred Nobel)

อัลเฟรด โนเบล

อัลเฟรด โนเบล(Alfred Nobel) เกิดเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม ค.ศ. 1833 ที่เมืองสตอกโฮล์ม ประเทศสวีเดน ในครอบครัวที่ร่ำรวย บิดาของเขาเป็นเจ้าของโรงงานผลิตวัตถุระเบิดและอาวุธ ที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก(St. Petersburg) ประเทศรัสเซีย(Russia) ซึ่งเป็นธุรกิจที่สร้างความร่ำรวยให้กับครอบครัวเขาอย่างมากโดยเฉพาะเมื่อเกิดสงครามไครเมีย รัสเซียได้สั่งอาวุธสงครามจากโรงงานนี้เป็นจำนวนมากและอาวุธที่ถูกสั่งมากที่สุดก็คือระเบิด ระเบิดชนิดนี้สร้างขึ้นจากไนโตรกลีเซอรีนซึ่งระเบิดได้ง่ายมากและมีเพียงโรงงานของครอบครัวโนเบลเท่านั้นที่ผลิตระเบิดชนิดนี้ เมื่อเกิดระเบิดขึ้นครั้งใด ไม่ว่าจะในสงครามหรือจากอุบัติเหตุในสถานที่ต่างๆ เช่น เรือสินค้าที่บรรทุกไนโตรกลีเซอรีนระเบิด โรงงานไนโตรกลีเซอรีนในกรุงสตอกโฮล์ม ซิดนีย์ ซานฟรานซิสโก และอีกหลายแห่งระเบิด ผู้คนก็มักจะกล่าวว่าโรงงานของโนเบลเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดระเบิดเสมอ เพราะโรงงานของเขาเป็นโรงงานใหญ่และมีความสำคัญที่สุด หลังจบการศึกษาวิชาวิศวกรรมเครื่องกลที่ประเทศสหรัฐอเมริกา โนเบลได้เข้าทำงานในโรงงานผลิตอาวุธของบิดา

โนเบลเป็นผู้รับมรดกทั้งหมดของครอบครัวหลังจากที่บิดาเสียชีวิต เขาได้บริหารโรงงานให้มีความก้าวหน้ามากขึ้นเรื่อยๆ และพยายามหาวิธีทำให้ไนโตรกลีเซอรีนระเบิดได้ยากขึ้น โนเบลใช้เวลาในการทดลองค้นคว้านานหลายปีจนเกิดความท้อแท้ จนกระทั่งวันหนึ่งในปี ค.ศ. 1886 โนเบลทำไนโตรกลีเซอรีนหยดลงพื้น เขาได้นำดินบริเวณที่ไนโตรกลีเซอรีนหยดมาวิเคราะห์ ทำให้โนเบลค้นพบวิธีที่ทำให้ไนโตรกลีเซอรีนระเบิดได้ยากขึ้น โดยการนำไนโตรกลีเซอรีนมาผสมกับดินทราย นอกจากจะทำให้ไนโตรกลีเซอรีนระเบิดยากขึ้น ระเบิดที่ผลิตก็มีอานุภาพรุนแรงขึ้นด้วย โนเบลตั้งชื่อระเบิดชนิดนี้ว่า Dynamite(ไดนาไมต์ หรือ ไดนาไมท์) ซึ่งเป็นระเบิดที่มีอานุภาพรุนแรง และใช้มาจนถึงปัจจุบัน

แม้ว่าโนเบลจะพบวิธีที่ทำให้ไนโตรกลีเซอรีนระเบิดได้ยากขึ้น แต่เขายังคงได้รับความเกลียดชังจากผู้คนรอบข้างเช่นเดิม เพราะไม่มีใครลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตได้ ประเทศอังกฤษถึงกับสั่งห้ามไม่ให้นำเข้าสินค้าของโนเบลโดยเด็ดขาด แม้แต่เจ้าของโรงแรมก็ยังไม่ยอมให้เขาเข้าพัก เนื่องจากเกรงว่าโนเบลจะนำไนโตรกลีเซอรีนติดตัวมาด้วย โนเบลไม่ละความพยายามที่จะอธิบายให้รัฐบาลและคนทั่วไปเข้าใจ ในที่สุดความพยายามของเขาก็สำเร็จ เขาได้รับอนุญาตให้สร้างโรงงานในประเทศต่างๆ ได้แก่ โปรตุเกส สเปน ฟินแลนด์ อิตาลี เยอรมนี ออสเตรีย แคนาดา บราซิล ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส(เขาได้รับเงินทุนสนับสนุนจากพระเจ้านโปเลียนที่ 3 ของฝรั่งเศสให้ก่อสร้างโรงงานด้วย) และอังกฤษ

ประมาณปี ค.ศ. 1900 มีการขุดคลองปานามาเพื่อเชื่อมระหว่างมหาสมุทรแอนแลนติกกับมหาสมุทรแปซิฟิก ระเบิดไดนาไมต์ได้ถูกนำมาใช้ประโยชน์ในการนี้ด้วย ซึ่งได้ผลเป็นอย่างดี

หากจะกล่าวถึงโนเบลแล้ว เรื่องที่ควรจะกล่าวถึงมากที่สุดคือ มูลนิธิโนเบิลที่เขาเป็นผู้ก่อตั้งขึ้น สาเหตุของการตั้งมูลนิธิขึ้นนั้นมาจากคำขอร้องของเพื่อนคนหนึ่งที่เขาได้รู้จักระหว่างที่สร้างโรงงานผลิตอาวุธในกรุงปารีส โนเบิลได้ประกาศรับสมัครเลขานุการและเบอร์ธา กินสกีหญิงสาวชาวออสเตรียนได้ส่งจดหมายมาสมัครและได้ทำงานในตำแหน่งนั้น เธอผู้นี้เป็นผู้มีบทบาทสำคัญที่สุดที่ทำให้เกิดมูลนิธิโนเบลขึ้น กินสกีเป็นผู้หญิงที่ทำงานและอัธยาศัยดี ทำให้เข้ากับโนเบลได้เป็นอย่างดีแม้ว่าในขณะนั้นโนเบลมีอายุมากถึง 43 ปีแล้วก็ตาม ทั้งสองมีความสัมพันธ์กันดีทั้งในฐานะนายจ้างกับลูกจ้างและในฐานะเพื่อน ต่อมากินสกีแต่งงานกับท่านเคานท์สุตเนอร์และลาออกจากงาน แต่โนเบิลและกินสกีก็ยังคบหากันในฐานะเพื่อนและติดต่อกันอยู่ตลอด กินสกีมักจะขอร้องให้โนเบลสร้างสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อมนุษยชาติบ้างแทนที่จะสร้างอาวุธเพื่อการทำลายล้างแต่เพียงอย่างเดียว กินสกีได้เขียนหนังสือเล่มหนึ่งเกี่ยวกับพิษภัยของสงครามและอันตรายจากการสะสมอาวุธสงคราม หนังสือเล่มนี้มีเพียงโนเบลเท่านั้นที่ได้อ่าน

เมื่อโนเบลเสียชีวิตในวันที่ 10 ธันวาคม ค.ศ. 1896 เขาได้ทำพินัยกรรมมอบเงินจำนวน 31 ล้านโครนตั้งเป็นมูลนิธิโนเบล โดยมูลนิธิจะสนับสนุนและมอบรางวัลให้กับนักวิทยาศาสตร์และบุคคลที่มีผลงานดีเด่นใน 5 สาขา ได้แก่ ฟิสิกส์ เคมี แพทย์ วรรณกรรม และสาขาสันติภาพ โดย 3 รางวัลแรกมอบให้กับนักวิทยาศาสตร์ที่มีผลงานดีเด่น สาขาวรรณกรรมเกิดจากนิสัยส่วนตัวของโนเบลที่เป็นคนรักการอ่านและเขียน โดยเฉพาะในช่วงที่เขาถูกเกลียดชังอย่างมาก เขาได้เขียนพรรณนาความลำบากในชีวิตของเขาลงในหนังสือ ส่วนรางวัลสันติภาพเขาได้ทำตามคำร้องขอของกินสกีเพื่อนรักของเขา

รางวัลโนเบลถือว่าเป็นรางวัลที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดรางวัลหนึ่งของโลก