เลโอนาร์โด ดา วินชี(Leonardo da Vinci)

เลโอนาร์โด ดา วินชี(Leonardo da Vinci)

เลโอนาร์โด ดา วินชี(Leonardo da Vinci)เกิดเมื่อวันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1452 ที่แคว้นทัสคานี เมืองวินชี ประเทศอิตาลี บิดาเป็นนักกฎหมายชื่อว่าเปียโร เลโอนาร์โด(Piero Leonardo) ในปี ค.ศ. 1466 ครอบครัวของเขาต้องย้ายไปอยู่ที่เมืองฟลอเรนซ์(Florence) เลโอนาร์โดมีความสนใจการวาดภาพมาตั้งแต่เด็ก เขามักวาดภาพเหมือนของสัตว์ต่างๆ ที่เก็บสะสมไว้ เช่น จิ้งจก ตุ๊กแก งู หนอน ค้างคาว มอด และตั๊กแตน เป็นต้น เมื่อเลโอนาร์โดอายุได้ 18 ปี บิดาส่งเขาไปทำงานในห้องปฏิบัติงานศิลปะของศิลปินผู้มีชื่อเสียง อันเดรีย เวอร์รอกคิโอ ซึ่งทำให้เลโอนาร์โดมีความชำนาญในเรื่องการวาดรูปและการหล่อสำริดเพิ่มขึ้นอีกด้วย เลโอนาร์โดฝึกฝนศิลปะอยู่ที่นี่เป็นเวลา 6 ปี และในปี ค.ศ. 1472 เขาได้เข้าเป็นสมาชิกของสโมสรช่างแห่งเซนต์ลุก ซึ่งเป็นสมาคมของพวกจิตรกร

ด้วยความสามารถทางด้านศิลปะของเลโอนาร์โด ทำให้เขาวาดภาพเหมือนของโครงสร้างต่างๆ ของมนุษย์ สัตว์ และพืชได้เหมือนจริง ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อการศึกษามาก เลโอนาร์โดศึกษาโครงสร้างของมนุษย์จากศพมากกว่า 30 ศพ เขาผ่าศพเหล่านี้เพื่อศึกษาระบบการทำงานของร่างกาย กล้ามเนื้อ รวมถึงการไหลเวียนของโลหิตด้วย จากการศึกษาอย่างละเอียดทำให้เขาสามารถอธิบายถึงวิธีการทำงานของกล้ามเนื้อและโครงสร้างต่างๆ ของมนุษย์อย่างละเอียด อีกทั้งเขาได้วาดภาพส่วนต่างๆ ของร่างกายไว้อย่างละเอียด งานของเลโอนาร์โดชิ้นนี้ถือได้ว่าเป็นรากฐานของวิชากายวิภาคศาสตร์ และสรีรวิทยาเลยก็ว่าได้ ในส่วนของพืช เขาได้ทำการทดลองปลูกพืชน้ำและพบว่าวงแหวนที่เป็นชั้นๆ ในลำต้นพืชเป็นตัวบ่งบอกถึงอายุของพืช หรือที่เรียกว่า วงปี

ในปี ค.ศ. 1482 ด้วยความช่วยเหลือของลอเรนโซ เดอ เมดิชิ(Lorenzo de' Medici) เลโอนาร์โดได้เขียนจดหมายฉบับหนึ่งถึงลูโดวิโก อิล โมโร(Ludovico il Moro) ดยุคแห่งมิลาน(Duke of Milan) ภายในจดหมายมีรายละเอียดเกี่ยวกับความสามารถและอาวุธสงครามที่เขาออกแบบขึ้น ได้แก่

• ร่มชูชีพ โดยใช้ผ้าผืนสี่เหลี่ยมจัตุรัส ขนาด 13 หลา ใช้เชือกผูกมุมทั้ง 4 ไว้ ส่วนปลายเชือกอีกข้างหนึ่งใช้จับเวลากระโดดลงมาจากที่สูง
• เครื่องร่อน โดยสังเกตจากลักษณะของนก แล้วนำมาปรับปรุงเป็นเครื่องร่อน
• เฮลิคอปเตอร์ ซึ่งเป็นต้นแบบของเฮลิคอปเตอร์ในปัจจุบัน แต่ในสมัยนั้นยังไม่มีเครื่องยนต์ ดังนั้นเลโอนาร์โดจึงออกแบบให้ใช้แรงคนในการหมุนใบพัดขนาดใหญ่
• เรือกล โดยใช้ล้อหมุนพายแทนคนพาย ซึ่งมีความเร็วถึง 50 ไมล์ต่อชั่วโมง
• หน้าไม้ยักษ์ บนรถเข็น 6 ล้อ
• ปืนกล มีลำกล้องเรียงเป็น 3 แถวๆ ละ 11 กระบอก รวมทั้งหมด 33 กระบอก โดยใช้ยิงทีละแถว เมื่อแถวแรกหมดก็นำแถวที่ 2 และ 3 ออกมาใช้ การที่ต้องทำเช่นนี้เพราะปืนในสมัยนั้นบรรจุลูกได้เพียงกระบอกละ 1 นัด
• เรือขุด ใช้หลักการเหมือนกับระหัดเกลียวของอาร์คิมิดีส
• รถถัง มีลักษณะเป็นรถหุ้มด้วยทรงกรวยคว่ำ ด้านล่างติดปืนไว้โดยรอบ
• ปั้นจั่น เป็นเครื่องผ่อนแรงใช้สำหรับยกของหนัก
• เรือดำน้ำ โดยศึกษาจากปลา

อาวุธที่เลโอนาร์โดออกแบบนั้นถือว่าเป็นอาวุธที่มีความทันสมัยมาก อีกทั้งเป็นต้นแบบของอาวุธในปัจจุบันด้วย เช่น เฮลิคอปเตอร์และรถถัง เป็นต้น แม้ว่าอาวุธบางชิ้นที่ออกแบบจะไม่ได้สร้างขึ้นในสมัยนั้น นอกจากนี้ในเนื้อหาจดหมายยังมีแผนการในการทำสงครามอีกด้วย

เมื่อดยุคแห่งมิลานได้อ่านจดหมายฉบับนี้จึงเชิญเลโอนาร์โดมายังเมืองมิลานแต่มิใช่ในฐานะของจิตรกรหรือนักวิทยาศาสตร์ แต่เชิญมาในฐานะที่เลโอนาร์โดเป็นนักดนตรีและผู้จัดงานนันทนาการ เพราะเขาเป็นผู้ริเริ่มการแสดงละครสวมหน้ากากและละครโรง เลโอนาร์โดต้องการให้ท่านดยุคยอมรับเขาในฐานะอื่นมากกว่า เขาใช้ความพยายามและความสามารถที่มีอยู่เสนอผลงานต่างๆ อยู่เสมอ ต่อมาเมืองมิลานเกิดโรคระบาดและมีผู้เสียชีวิตจำนวนมากถึง 1 ใน 3 เลโอนาร์โดเสนอให้ท่านดยุคปรับปรุงระบบผังเมืองใหม่เพื่อป้องกันโรคระบาดแพร่กระจาย โดยการกระจายบ้านเรือนของประชาชนออกไปและขุดคลองเชื่อมต่อกันเพื่อประโยชน์ในการสุขาภิบาลอีกทั้งยังออกแบบถนน 2 ชั้น ซึ่งท่านดยุคเห็นชอบในข้อเสนอนี้และสั่งให้เลโอนาร์โดเป็นผู้รับผิดชอบในการออกแบบผังเมืองใหม่นี้

ต่อมาท่านดยุคมีโครงการจะสร้างอนุสาวรีย์ของบรรพบุรุษคือ ดยุคฟรานเชสโก สฟอร์ซา(Francesco Sforza) ในลักษณะขี่ม้าขนาดสูงถึง 29 ฟุต และใช้ทองสำริดหนักถึง 90 ตัน ท่านดยุคมอบงานนี้ให้เลโอนาร์โดเป็นผู้รับผิดชอบ แต่เนื่องจากในปี ค.ศ. 1499 อิตาลีกำลังทำสงครามกับฝรั่งเศสและทองสำริดที่จะใช้ในการหล่ออนุสาวรีย์ต้องนำไปใช้หล่อปืนใหญ่แทน ดังนั้นเลโอนาร์โดจึงนำรูปปั้นดินเหนียวของท่านดยุคฟรานเชสโกไปประดิษฐานไว้บริเวณหน้าประตูพระราชวังแทน แต่เมื่อทหารฝรั่งเศสยกกองทัพเข้ามาภายในเมืองมิลานได้ทำลายอนุสาวรีย์นี้จนหมด

อาหารมื้อสุดท้าย(The Last Supper)

หลังจากเมืองมิลานถูกฝรั่งเศสยึดครองไว้ เลโอนาร์โดได้เดินทางหลบหนีไปอยู่ที่เมืองเวนิส(Venice) และเข้าทำงานในโครงการป้องกันภัยทางทะเลให้กับชาวเมืองเวนิส ซึ่งในขณะนั้นกำลังถูกโจมตีจากพวกเติร์กหรือชาวตุรกี และในการทำงานครั้งนี้เขาได้ออกแบบชุดมนุษย์กบโดยมีเครื่องครอบศีรษะและรองเท้าที่ช่วยในการว่ายน้ำให้เร็วขึ้น หรือที่เรียกว่า ตีนกบ ซึ่งใช้กันมาจนทุกวันนี้

นอกจากนี้เขายังทำการค้นคว้าและทดลองเกี่ยวกับการบินโดยสร้างปีกขนาดใหญ่เลียนแบบปีกของนก โครงของปีกทำด้วยไม้และบุด้วยผ้าบางๆ และขนสัตว์ เขาให้ลูกศิษย์ชื่อ โซโรอาสเต เดอ เปเรโตโล เป็นผู้ทดลองบินแต่ไม่ประสบความสำเร็จและทำให้เปเรโตโลขาหัก

ภาพวาดโมนา ลิซ่า

เลโอนาร์โดอยู่ที่เมืองเวนิสได้ไม่นานก็เดินทางไปเมืองฟลอเรนซ์ ในระหว่างนี้เขาได้รับความลำบากในเรื่องเงินทองอย่างมาก เขาต้องรับจ้างวาดภาพเพื่อหาเงินเลี้ยงชีพ แต่เขาได้สร้างผลงานทางด้านศิลปะอันทรงคุณค่าขึ้นมา 2 ชิ้น ได้แก่ ภาพอาหารมื้อสุดท้าย(The Last Supper) ในระหว่างปี ค.ศ. 1495 - 1497 บนฝาผนังยาว 30 ฟุต สูง 14 ฟุตของโบสถ์ซานตา มาเรีย เดลลา เกรซี(Santa Maria delle Grazie) ด้วยสีฝุ่นผสมน้ำมัน เป็นภาพเกี่ยวกับพระเยซูพร้อมกับสาวก 12 คนขณะรับประทานอาหารมื้อสุดท้าย ต่อมากษัตริย์ฝรั่งเศสได้ทรงทอดพระเนตรภาพนี้และรู้สึกประทับใจมากจึงมีคำสั่งให้นำภาพนี้กลับฝรั่งเศสด้วย ปัจจุบันภาพนี้แสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ลูฟร์(The Louvre) กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส อีกภาพหนึ่งชื่อว่า โมนา ลิซ่า(Mona Lisa) หรือลาโจกอนดา(La Gioconda) ซึ่งเป็นชื่อของหญิงสาวที่เป็นแบบในการวาดรูป ภาพนี้เป็นภาพเขียนสีน้ำมันของผู้หญิงที่มีรอยยิ้มน่าประทับใจ วาดขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1500

นอกจากงานด้านศิลปะ เลโอนาร์โดยังได้ประดิษฐ์เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ขึ้น เช่น ไฮโกรมิเตอร์(Hygrometer) สำหรับใช้วัดความชื้นในอากาศ และตาชั่ง อีกทั้งยังเป็นผู้ค้นพบพลังงานไอน้ำ โดยทดลองนำน้ำใส่ลงในภาชนะที่ปิดสนิทแล้วนำไปต้ม ผลปรากฏว่าภาชนะนั้นระเบิดออกมาด้วยแรงดันของไอน้ำ

ในปี ค.ศ. 1506 เลโอนาร์โดได้รับเชิญจากพระราชสำนักพระเจ้าหลุยส์ที่ 12(King Louis XII) แห่งฝรั่งเศสให้ดำรงตำแหน่งวิศวกรและจิตรกรประจำราชสำนัก และในช่วงบั้นปลายชีวิต เลโอนาร์โดพำนักในคฤหาสน์แห่งหนึ่งในเมืองอัมบัวส์ของกษัตริย์ฝรั่งเศสองค์ใหม่ พระเจ้าฟรังซัวส์ที่ 1(King France I) ในปี ค.ศ. 1518 เขาป่วยด้วยโรคอัมพาตที่แขนขวาและเสียชีวิตในวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1519 ที่เมืองอัมบัวส์ ประเทศฝรั่งเศส